Udostepnij
SŁOWNICTWO.
Miłość zgodnie ze słownikiem PWN to :
1. «głębokie uczucie do drugiej osoby, któremu zwykle towarzyszy pożądanie»
2. «silna więź, jaka łączy ludzi sobie bliskich»
3. «poczucie silnej więzi z czymś, co jest dla kogoś wielką wartością»
4. «głębokie zainteresowanie czymś, znajdowanie w czymś przyjemności»
5. «obiekt czyichś uczuć i pragnień»
6. «pożycie seksualne»
MIŁOŚĆ, DLACZEGO JEST JEJ TAK DUŻO WSZĘDZIE?
Z historiami miłosnymi zapoznajemy się od najwcześniejszych etapów powstania języka i historii społeczeństwa.
Spotykamy opowieści potoczne, czytamy teksty literackie, oglądamy filmy fabularne i słuchamy utwory muzyczne, wszystko o miłości.
Obserwujemy związki miłosne innych ludzi — rodziców i rówieśników, celebrytów.
Miłość jest wszędzie.
Badania potwierdzają, że imperatyw miłości, czyli więzi mają prawie wszystkie organizmy żywe.
Małe dzieci, od razu po urodzeniu, reagują na dotyk, ciepły głos, czy zapach matki.
Dzieci w okresie płodowym, odpowiadają na dźwięk i dotyk, który słyszą lub czują przez skórę matki.
Więc, jesteśmy stworzeni do więzi, pragniemy więzi.
Można nawet wnioskować, że jest to zapisane w genach, choć nie ma na to dowodów.
Potwierdza to wczesna reakcja, od razu po urodzeniu, na zachowania więzi wśród małych dzieci czy też dopiero co urodzonych zwierząt.
CO MÓWI NAUKA?
Nauka, zainteresowana jest miłością od dawna.
Powodem jest jej siła oddziaływania.
Osoba zmotywowana miłością, jest w stanie uczynić bohaterskie czyny i poświecenia, których normalnie nie zrobi.
Miłość w aspekcie więzi jest w stanie pobudzić jednostkę do pozostania przez długi czas w ewidentnych warunkach toksycznych relacji.
Miłość, jest praprzyczyną zachowania agresywnego i samo destrukcyjnego, jak i pozytywnych.
Patrząc, na miłość przez perspektywę znaczenia słownikowego, wydaje się, że czynność ta, jest silnie skorelowana z naszą motywacją życiową.
EMOCJE: UBUSTWIANIE, UWIELBIANIE, ZAINTERESOWANIE, POŻĄDANIE, SENTYMENT.
Miłość wzbudza olbrzymią ilość emocji.
Uwzględniając, miłość jako więź, zauważamy emocje negatywne, pozytywne, a również destrukcyjne.
Miłość nie jest samą emocją.
Miłość jednak w części jest uczuciem.
Ponieważ, emocje związane są zawsze z jakimś obiektem lub działaniem i może powstać natychmiast, natomiast miłość dodatkowo to jest wież, i chęć powrotu do obiektu lub zdarzenia.
Miłość w początkowym stadium powstania, jest również uczuciem, jednak wychodzi później poza ramy uczuć.
Badania potwierdzają, ze do 2 lat miłość, może być uczuciem, jednak jeśli nie powstaną inne więzi takie jak Intymność, czy zaangażowanie to taką nazywana jest “niepełną” czy tez “niedojrzałą”
BIOLOGIA: GENETYKA.
Prawdopodobnie miłość jako pragnienie więzi ma podstawy genetyczne.
Tak silny naturalny przymus do miłości, czy też więzi z drugim obiektem, ma sens uwzględniając wiedze na temat mózgu i strategii społecznych, biologicznych przetrwania w świecie.
W naturalny sposób można sobie wyobrazić to na zasadzie genetycznych zapisów.
Bardzo mocnym dowodem na genetyczny czynnik miłości, jest w reakcji niemowlaków na dotyk, czy głos, nawet nie znanych mu osób.
PSYCHOLOGIA.
Mając na uwadze biologiczną potrzebę więzi czy też miłości, można wywnioskować, że psychologicznie nasz mózg przymusza nas do takich uczuć i działań.
Znając podstawowe narzędzie mózgu w postaci neuroplastyczności i homeostazy, widać jak wszystkie doświadczenia człowieka interpretowane są w celu osiągniecia sukcesu więzi.
Imperatyw miłości może dążyć do zaakceptowania nawet toksycznych relacji, tylko po to, aby wypełnić potrzebę interakcji z innym obiektem.
Istnieją badania potwierdzające, że więzi, dotyk i uczucia nie tylko motywują organizm do działania, ale mają zbawienny wpływ zdrowotny.
Wszystko to wymusza po części wejście w relacje.
Jednak istnieją badania potwierdzające, że mając tak silny przymus miłości, bez odpowiedniej wiedzy człowiek, może przyjąć każde oznaki ” miłości”, nawet w ostateczności zamieniających się w toksyczność, lub agresje.
MOJE SPOJRZENIE Z PERSPEKTYWY CZASU.
Czas potwierdził istnienie miłości jako uczucia i silnej potrzeby mojego organizmu do więzi.
Miłość jako więź możliwa jest nie tylko do człowieka, ale również do zwierząt czy też rzeczy.
Posiada te same podstawy.
Jednak widać od razu po obiektach w procesie miłości, że każde zaangażowanie różni się.
Szukając odpowiedzi, czy istnieje jakiś sensowne wytłumaczenie tych różnic, znalazłem opracowanie Roberta Sternberga.
Badacz w sposób kliniczny sprawdził osoby zakochane i stworzył przydatny podział miłości, który wykorzystuje się w procesach terapeutycznych.
Każda miłość posiada trzy działania.
- Namiętność
- Intymność
- Zaangażowanie
Namiętność to biologiczny komponent miłości. Duży wpływ mają na nią hormony. Ma ona charakter zmysłowy i erotyczny. Charakteryzuje ją fizyczne podniecenie i silne pragnienie cielesnej bliskości. Może być ona zaborcza, a nawet ocierać się o fascynację na granicy obsesji.
Na początkowym etapie znajomości gra ona pierwsze skrzypce, ponieważ zakochane osoby często odczuwają szybko rosnący pociąg fizyczny.
Intymność to emocjonalny komponent miłości. Intymność rozwija się przez wzajemne poznanie się osób. Zawiera w sobie elementy głębokiej przyjaźni, poczucia bycia bratnią duszą. Ten element odpowiada na pragnienie bliskości i akceptacji.
Osoba, z którą łączy Cię tak rozumiana intymność, zna Cię i akceptuje Cię taką, jaką jesteś.
Ty robisz tak samo i dzięki temu wzmacnia się poczucie wzajemnej bliskości. Pary, które zaryzykowały otworzenie się i zbudowały intymną więź, doświadczają bliskości, akceptacji i wsparcia. Mają odwagę dzielić się swoimi przeżyciami i lepiej się komunikują. Ci, którzy z lęku nie weszli na ścieżkę intymności, pozostają wyobcowani i samotni w relacji.
Zaangażowanie to poznawczy (inaczej rozumowy) komponent miłości.
To deklaracja trwania przy sobie mimo niepewności co przyniesie przyszłość.
To chęć utrzymania związku i branie odpowiedzialności za niego.
Wiąże się ono z gotowością pracy nad związkiem i przezwyciężania problemów.
Według badań jest możliwość istnienia każdej z tych części miłości osobno, jak i w powiązaniu, podwójnym i wszystkie na raz.
Każda z tych miłości ma swoje ograniczenia i w powiazaniu z inną częścią tworzą inna mieszankę.
Według badań, miłość posiadająca wszystkie trzy aspekty jest najbardziej długotrwała i silna.
Zauważono w czasie badań, że każda z tych trzech części miłości, obiekty badań interpretowały przez własną autorefleksję i własne rozumienie czym jest miłość.
Wpływ na tą interpretacje miała własne doświadczenie miłości.
Nazwano to “Własną indywidualną historią miłości”
Wszystko z czym się spotykał obiekt badań, miało silny wpływ na jego interpretacje miłości, oraz siły
Namiętności, Intymności i zaangażowania.
