KOBIETA I MĘŻCZYZNA W WIELKIEJ WOJNIE IDEI.

WIELKA WOJNA IDEI.

Każdy, z użytkowników mediów, polityki, lub uczestniczący w życiu społeczeństwa, nie wiedząc o tym, uczestniczy w wielkiej wojnie idei.

Nie mając świadomości, wspiera jedną lub drugą stronę tej walki

Jedna strona przejawia się poprzez lewicujące ruchy społeczne, gender, feminizm, ruchy LGBT, związki partnerskie,

Druga strona jest bardziej prawicowa, wspiera koncepcje religijne, historyczny aspekt społeczeństwa, naturalne podejście do płci, ewolucjonizm, redukację zjawisk społecznych do poziomu przyrody, biologii czy też kultury do zjawisk biologicznych i fizycznych.

DWA RÓŻNE PODEJSCIA DO RZECZYWISTOSCI ORAZ KOBIECOŚCI I MĘSKOŚCI.

Każda z idei, generuje inne podejście do kobiety i mężczyzny.

Inaczej rozumie aspekt biologiczny, roli płci w społeczeństwie.

Roli mężczyzny i kobiety w cywilizacji, opiece nad dziećmi, pracy, nauce, oraz związku.

Widzimy w mediach ciągle starcie tych dwóch idei.

Poniżej wytłumaczenie jednej i drugiej strony.

KONSTRUKTYWIZM SPOŁECZNY.

Według słownika PWN

Konstruktywizm społeczny, tendencja we współczesnej socjologii do przedstawiania rzeczywistości społecznej jako stającego się w każdej chwili wytworu działalności jednostek, nie zaś czegoś „gotowego” i zewnętrznego wobec nich, a więc zasadniczo podobnego do niezależnej od ludzi rzeczywistości przyrodniczej

Konstruktywizm społeczny, został stworzony w latach 60-tych naszego stulecia

Głównym nurtem tej koncepcji jest podejście do rzeczywistości społecznej jako do miejsca tworzonego przez człowieka w czasie interakcji i nadawania znaczeń .

Konstruktywizm społeczny kwestionuje istnienie prawd w każdym aspekcie.

Biologicznym, społecznym oraz socjologicznym, czy też emocjonalnym

Porządek społeczny to układ konkretnych procesów i wyborów.

Człowiek podlega poglądom, które dowolnie może zmienić.

Główne idee:

• Rzeczywistość jest skonstruowana społecznie, a nie dana z góry.
• Ludzie aktywnie tworzą i negocjują znaczenia w interakcjach z innymi.
• Język jest narzędziem produkcji i komunikacji znaczeń.
• Kultura jest systemem wspólnych znaczeń i wartości, które wpływają na sposób postrzegania świata.
• Wiedza jest zależna od kontekstu i perspektywy, a nie uniwersalna i neutralna.

NATURALIZM SPOŁECZNY.

Według Słownika PWN : 

Naturalizm[fr. naturalisme < łac. naturalis ‘przyrodniczy’, ‘naturalny’, ‘wrodzony’], socjologii ogólna nazwa obejmująca kierunki socjologii rozwijające się w 2. poł. XIX w. na podłożu ewolucjonizmu, opierające się na założeniu, że społeczeństwo jest częścią przyrody i jej prawa decydują o przebiegu procesów społ., oraz dążące do wyjaśniania rozwoju społ. za pomocą jednego lub zespołu pokrewnych czynników przyrodniczych;

Naturalizm społeczny to kierunek w socjologii, który zakłada, że zjawiska społeczne można opisywać i badać tak samo jak zjawiska przyrodnicze, czyli za pomocą metod naukowych i praw naturalnych. Naturalizm społeczny dzieli się na naturalizm ontologiczny i metodologiczny. 

Naturalizm ontologiczny uważa, że społeczeństwo ludzkie należy do tej samej rzeczywistości co środowisko naturalne, a naturalizm metodologiczny uważa, że zarówno świat przyrody jak i świat społeczności ludzkiej bada się takimi samymi metodami. 

Główne aspekty naturalizmu społecznego to:

• analogia między zjawiskami społecznymi a zjawiskami przyrodniczymi (np. porównanie organizmu i społeczeństwa u Herberta Spencera) ¹
• metodologiczna jedność wszystkich nauk, oparta na metodach nauk przyrodniczych.
• redukcja zjawisk społecznych do poziomu zjawisk przyrodniczych, czyli sprowadzanie zjawisk kulturowych, psychicznych i moralnych do zjawisk biologicznych lub fizycznych
• ewolucjonizm jako podstawa teoretyczna naturalizmu społecznego, zakładający ciągły rozwój i postęp społeczeństw ludzkich ¹
• determinizm jako pogląd, że zachowania ludzi i społeczeństw są zdeterminowane przez czynniki naturalne, takie jak środowisko, rasa, dziedziczność czy instynkty