Udostepnij
Badania potwierdzają, że miłość, relacje, czy też wchodzenie w związki to temat z pierwszej dziesiątki najważniejszych rzeczy w życiu człowieka.
Duże zainteresowanie tematem miłości, może wynikać z naszej genetyki, więcej o miłości na https://robertklimann.com.pl/co-to-jest-milosc
Mając, więc świadomość silnej potrzeby wchodzenia w relacje, zadziwiające jest, że dużo osób, nie może lub nie wchodzi w związek.
Egzystują w formie zwanej singlem
Obecnie przyjmuje się, że single stanowią 28,8% całej populacji.
Wśród mężczyzn – to 33,2%, a wśród kobiet – stanowią 24,3%.
STATYSTYKI
Single w Polsce: statystyki
Kogo, czego szukamy i jakie mamy preferencje?
Wiek singli
- 45,4 proc. 18–24 lata
- 15,6 proc. 25–29 lat
- 21,8 proc. 30–39 lat
- 17,2 proc. 40–49 lat
Przyczyny życia bez partnera:
- 59,6 proc. brak odpowiedniej osoby
- 29,2 proc. w tej chwili wolę być sam
- 11,9 proc. trudność w utrzymaniu związku
- 11,5 proc. potrzeba swobody i niezależności
- 11,1 proc. negatywne doświadczenia z poprzednich związków
- 10,3 proc. brak czasu, kariera zawodowa
- 9,3 proc. zniechęcenie wynikające z rozpadania się związków innych ludzi
- 9 proc. poczucie bycia nieatrakcyjnym
- 7,7 proc. obawa przed związkiem
- 4,4 proc. nieudany związek rodziców
Preferencje seksualne singli:
- 91 proc. heteroseksualność
- 3,8 proc. biseksualność
- 1,4 proc. homoseksualność
- 1 proc. aseksualność
- 2,8 proc. trudno określić
Kogo szukają?
- Singielki – partnera opiekuńczego i troskliwego (88 proc.).
- Single – partnerki o właściwym wyglądzie zewnętrznym (81,8 proc.).
DLACZEGO NIE CHCĄ MAŁŻEŃSTWA I ZWIĄZKÓW.
Wykonano, również mnóstwo badań dlaczego single nie chcą wchodzić w związki.
Czynnik behawioralny, czyli “czym skorupka, nasiąknie…..)
- Wcześniejsze, własne doświadczenia wpływające na poczucie bliskości i intymności, Czyli style przywiązania,
- Negatywne doświadczenia w poprzednich relacjach intymnych; Czyli traumatyczne doświadczenia ze związków.
- Wpływ wcześniejszej straty na aktualne poczucie swojego ja; Czyli poczucie własnej wartości.
- Mechanizmy obronne utrudniające osiągnięcie poczucia bliskości; Nieprzepracowane traumy dzieciństwa i okresu rozwojowego.
Czynnik społeczny. Czyli zmiany w społeczeństwie wynikające z procesów socjologicznych, rozwoju technologii, nacisku na rozwój osobisty, zmian demograficznych oraz ustrojowych.
- Sprzeczne wymagania. Preferowanie typ „tradycyjnie” męski w odniesieniu do świata zewnętrznego, ale prezentującego cechy tradycyjnie uznawane za „kobiece” w relacji intymnej.
- Wysokie wymagania wobec partnera. Większy wybór partnera o wyższym statusie społecznym. tzw. ” lepszy wybór”
- Opóźnianie zawierania małżeństwa; Przesuniecie wchodzenia w małżeństwo o prawie 10 lat w stosunku ostatnich 100 lat historii.
- Poszerzanie się różnorodności stylów życia i możliwości zatrudnienia dla kobiet; Brak nacisku na zakładanie rodzinny. Niezależność. Większa grupa samodzielnych jednostek, realizująca swoje pomysły na życie.
- Liberalizacja standardów seksualnych, większa akceptacja kohabitacji. Kohabitacja jako znormalizowana fazą życia; nastolatkowie i młodzi dorośli mają pozytywną opinię o kohabitacji. Akceptacja luźnych związków.
- Wzrost liczby rozwodów i zmniejszenie liczby powtórnych małżeństw;, Zmiana przez to znaczenia małżeństwa i rozwodu; ze względu na wysoki odsetek rozwodów małżeństwo nie jest traktowane jako trwałe i konieczne zobowiązanie;
KONSEKWENCJE BYCIA SINGLEM.
Według Piotra Szukalskiego (2007) zmiany społeczno-ekonomiczne prowadzą do
następujących konsekwencji:
- ograniczenia podejmowanych długoterminowych zobowiązań wobec partnera, które
przyjmują mniej zobowiązującą formę; - odraczaniu momentu podejmowania zobowiązań partnerskich;
- różnicowania dokonywanych wyborów w zależności od preferencji seksualnych,
zawodowych, obyczajowych czy fazy życia; - oddzielenia wyborów prokreacyjnych od wyboru życiowego partnera;
- braku oporów przed rozstaniem z nieodpowiednim partnerem niezależnie od formy
związku, jego intensywności i trwania.
RODZAJE SINGLI.
Julita Czernecka (2011) proponuje typologię polskich singli stworzoną na podstawie
głównych przyczyn życia w pojedynkę prezentowanych przez samych singli.
Wyróżnia pięć typów.
Typ Singli bezkompromisowych : szczęśliwych, oswojonych, romantyków i zranionych. Single
bezkompromisowi to osoby deklarujące wysokie wymagania wobec potencjalnego partnera/ki
oraz samej relacji; wcześniej pozostające w nieudanych związkach lub je obserwujące;
uważają, ze lepiej być samemu, niż z przypadkową osobą.
Typ Singli szczęśliwych : są zadowoleni z życia w pojedynkę i nie szukają trwałych związków; bycie singlem umożliwia im
realizowanie się w przestrzeni zawodowej, ale jednak traktują ten stan jako przejściowy.
Typ Singli oswojeni : charakteryzuje osoby, które deklarują trwanie w życiu w pojedynkę
z przyzwyczajenia, mają poczucie zaspokojenia potrzeb emocjonalnych, a życie w pojedynkę
jest dla nich wyznacznikiem normy, w przeciwieństwie do życia w związku.
Single romantycy deklarują bycie singlem podyktowane oczekiwaniem na idealnego partnera/kę.
Typ singli zranionych : opisuje osoby, które doznały cierpienia w poprzednich związkach i żyją
w pojedynkę z obawy przed kolejnym zranieniem. Czernecka (2011) analizuje życie
w pojedynkę jako styl życia i w związku z podejściem, proponuje drugą typologię opartą na
sposobach spędzania wolnego czasu.
CO MOŻNA Z TYM ZROBIĆ?
Wydaje się, że procesów społecznych jakie nastąpiły, nie da się zawrócić.
Historia znanego nam świata, nie preferuje, nawet takiego sposobu załatwiania problemów.
Nasz mózg stworzony jest bardziej do dawania sobie rady z problemami, niż nam się wydaje.
Posiadamy naturalne narzędzia do podejmowania decyzji.
Więcej na : https://robertklimann.com.pl/dlaczego-nie-chce-mi-sie-czyli-jak-dobrze-podejmowac-decyzje/
Wyjściem wydaje się kierunek nabywania nowych umiejętności, które ułatwią życie w nowym świecie.
- Wzmacnianie kompetencji interpersonalnych w zakresie nawiązywania kontaktu, Asertywna Komunikacja
- Urealnianie romantycznych przekonań poznawczych, Praca nad pojęciem miłości.
- Wzmocnienie realnego poczucia własnej wartości.
- Uczenie rozumienia własnych potrzeb biologicznych, psychologicznych oraz behawioralnych. Określanie satysfakcjonujących celów.
- Praca nad traumami dzieciństwa oraz okresu dorastania.
- Nauka związku partnerskiego, będącego nowoczesnym stylem wchodzenia w długoterminowe relacje, uwzgledniające zaistniałą sytuacje społeczną.
- Nauka zrozumienia własnego potencjału intelektualnego, emocjonalnego i biologicznego w celu bycia szczęśliwy. Psychologia humanistyczna i behawioralna jako zrozumienie działania człowieka.
.
