Udostepnij
CHOROBA JEST DLA CHORYCH.
Początki psychiatrii, psychologii i psychoterapii to określanie człowieka jako chorego lub zdrowego.
Doświadczenie i badania kliniczne potwierdziły, że ma to sens tylko dla pewnej grupy ludzi, posiadających silne symptomy chorobowe, lub ewidentne zmiany w mózgu.
Większość osób, nie miała takich silnych dolegliwości, aby móc ich zakwalifikować do chorych psychicznie.
Stworzono więc, koncepcje zaburzeń.
Czyli niewielkich dolegliwości o konotacji negatywnej dla pacjenta i otoczenia.
Nie było to chorobowe, ale było dokuczliwe w relacjach i życiu codziennym dla człowieka i jego otoczenia.
Jednak podejście to miało skazę, którą później zmieniono.
Pojęcie choroby i zdrowia.
Nadal podchodzono do osoby zaburzonej jak do postaci “zepsutej”, która należy naprawić.
NIE JESTEŚMY DO NAPRAWIENIA, TYLKO DO
UKIERUNKOWANIA.
Podejście do człowieka jako postaci “zepsutej”, miało swoje negatywne elementy.
Było nieskuteczne.
Narzędzia używane do osób chorych psychicznie, nie działały na “normalnych” ludzi.
Rozwój psychologii i psychoterapii w latach 60 tych pozwolił zmienić podejście do “normalnych” ludzi.
Ludzie, nie chcieli być leczeni jak chorzy.
Nie chcieli być w ogóle leczenia.
Posiadali pragnienie zrozumieć swojego zachowania i zdobycia odpowiednich umiejętności, aby z nimi żyć.
W celu zaspokojenia tych potrzeb.
Powstało w psychologii podejście humanistyczne, które okazało się bardzo skuteczne do “normalnych” ludzi.
https://robertklimann.com.pl/czesc-2-zmien-podejscie-do-swoich-problemow/
NIKT CI NIE POMOŻE JAK TY SAM SOBIE.
Nikt, nie jest z nami w życiu 24 h na dobę, oprócz nas samych.
To My, widzimy siebie rano i żegnamy wieczorem.
To My widzimy siebie cały czas w lustrze.
Mamy ciągle, ze sobą kontakt, oraz swoimi reakcjami na rzeczywistość, emocjami, myślami.
Wiec, sensownym jest myślenie, aby stać się swoimi własnym nauczycielem.
Warto uczyć się od innych, ale ćwiczenie tego co się nauczymy, należy do nas.
Dzięki ćwiczeniom, możemy rozwijać umiejętności radzenia sobie z rzeczywistością.
Dzięki czemu mogą nauczyć się, zmieniać własne myślenie, problematyczne emocje i zachowania.
Koncentrujemy się na tym, co dzieje się w życiu danej osoby w danym momencie,
a nie na tym, co doprowadziło do ich trudności.
PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA POPRAWY.
Mając świadomość, że wszystko co jest związane z negatywnym myśleniem, lękami i fobiami dzieje się w naszym mózgu.
Wiemy również, że nie jesteśmy do naprawy i leczenia jak osoba chora, tylko do ukierunkowania
Możemy przejść do następnej części procesu poprawy naszego dobrostanu oraz zmiany reakcji behawioralnych i emocjonalnych, a tym samym do rozwiązania naszych problemu
ZMIANA NASZYCH WZORCÓW MYŚLOWYCH.
.
Strategie na rzecz zmiany naszych wzorców myślowych obejmuje:
- Naukę rozpoznawania własnych zniekształceń poznawczych, a następnie poddawanie ich ponownej ocenie,
- Nabywanie umiejętności lepszego interpretowania zachowania i motywacji innych,
- Wykorzystywanie umiejętności rozwiązywania problemów do radzenia sobie w trudnych sytuacjach
- Uświadamianie, że większe poczucie pewności siebie to zdolność, którą można nabyć
ZMIANY NASZYCH WZORCÓW ZACHOWAŃ.
Strategie na rzecz zmiany naszych wzorców zachowania obejmuje:
- Stawianie czoła własnym obawom i lękom, zamiast ich unikania.
- Wykorzystywanie odgrywania ról w celu lepszego przygotowania się na problematyczne interakcje z innymi.
- Nauka relaksacji ciała i umysłu.
